Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Robertj
Al is de leugen nog zo snel………
Dit is het verhaal van een vader die vol verbazing het volgende bericht op het internet las:
http://www.destentor.nl/regio/veluwenoord/5903084/Buro-Don-Rua-Talent-is-Gods-roeping.ece
In het stuk praat het echtpaar John en Cissy Steenhuisen over een kind met de naam Selwyn die in hun huwelijk geboren zou zijn en die autistisch zou zijn. Verder zegt het echtpaar: “ Dat het zo goed gaat met Selwyn komt volgens hen doordat zij hun zoon aan niet teveel structuur hebben vastgelegd. ”Wij hebben hem nooit overbeschermd met teveel structuur, want in het dagelijks leven loopt ook lang niet alles gestructureerd. We gaan de situaties aan zoals ze zich voordoen. Als we 's ochtends besluiten om een dagje weg te gaan, doen we dat. Selwyn heeft daarmee leren omgaan."
Dit echtpaar gelooft blijkbaar zelf echt dat Selwyn in hun huwelijk is geboren. Niets is minder waar. Selwyn is geboren in het huwelijk dat Cissy had voordat ze John ontmoette. Selwyn is geboren in Den Haag, in het Laakkwartier in het jaar 2000. Toen hij 8 a 9 maanden oud was is hij met zijn vader en moeder verhuisd naar een andere straat in Den Haag in de buurt van het Leyenburg ziekenhuis. De reden dat ik dat weet is omdat ik de natuurlijke vader ben van Selwyn. Ik ben met Cissy getrouwd geweest en Selwyn is ons kind. In juli 2002 was er echter een scheiding. Cissy was met Selwyn op vakantie geweest en van daaruit is Selwyn niet meer thuis gekomen. Sindsdien is er voor Selwyn een erg moeizaam leven begonnen. Eigenlijk is het van begin af aan moeilijk geweest voor Selwyn. Hij is geboren bij twee mensen die allebei geen voeling hadden met de realiteit en die allebei geen kant op konden met de gevoelens en emoties die in hun huwelijk parten speelde. Daarom was er een scheiding, omdat ze elkaar enorm triggerden in dat feit. Dat was het huwelijk van mij en Cissy.
Sinds Cissy John heeft ontmoet is zij compleet uit contact gegaan. Ze liet zich niet meer zien of horen. Selwyn kwam in de weekenden vaak bij mij maar een paar jaar na de scheiding maakte ik wederom een enorme confrontatie mee. Dat had zo’n impact dat ik er niet meer voor Sewyn kon zijn. Maar het was ook een moment dat ik dacht: zo kan het niet langer doorgaan, nu moet er echt iets veranderen. Selwyn reageerde tot die tijd zo sterk op mij dat hij op school geen contact meer kon maken met zijn klasgenoten. Voor zijn eigen goed heb ik besloten om hem een tijd los te laten en aan mezelf te gaan werken. Dat heb ik persoonlijk aan Selwyn mee gedeeld. Van Cissy en John had ik op een gegeven moment te horen gekregen: wij zijn het gezin en jij moet je daar niet mee bemoeien. Vanaf de scheiding heb ik aangegeven in contact met elkaar te willen blijven ten goede van Selwyn maar tot op de dag van vandaag is er geen gezamelijk ouderschap tussen Cissy en mij. Met John is de hele opvoeding naar hen toe getrokken en ze geloven volgens het artikel blijkbaar zelf dat het hun kind is. Inspraak over Selwyn is mij compleet ontzegt. De uiterste actie van hen was dat ik bij de laatste verhuizing geen verhuisbericht heb gehad en niet meer wist waar Selwyn woonde…….dacht ik. Totdat ik het bovenstaande artikel las waarin staat vermeld dat Selwyn hun kind zou zijn en in Delfgauw geboren zou zijn.
Toen ik Selwyn had los gelaten om mijn zaken op orde te brengen had ik geen idee hoe ik dat ooit voor elkaar kon krijgen. Maar door een uitzonderlijke therapeute leerde ik hoe ik mijn volledig gespannen lichaam kan ontspannen. Het enige punt is dat daar een paar jaren voor nodig waren om al die spanning te verwerken want ik had totaal geen contact met mijn lichaam. Dankzij deze therapeute in combinatie met lichaamsgerichte therapie begon een lange weg van verwerken. Door dit hele proces realiseerde ik mij dat ik zo de vader kon worden die Selwyn nodig heeft. Tot vandaag heb ik Selwyn twee keer gezien. Daarna begon er innerlijk weer van alles op te spelen wat verwerkt moest worden. Dat had als gevolg dat er weer een tijd geen contact mogelijk was met Selwyn. Het lijkt er nu op dat het hele proces tot in de wortels van alle problematiek aan het gaan is. Er is bewustzijn gekomen op mijn eigen lichaam. Ik voel alles wat er gaande is. Het is een erg confronterend proces wat tot enorme verdieping leidt.
Tot zover over mijzelf. Nu over naar Selwyn. In het bericht wordt gezegd dat het goed met Selwyn gaat nadat hij autisch zou zijn verklaard. Die verklaring is door Cissy en John naar buiten gebracht en door niemand anders. Selwyn woonde in Delfgauw en daar had het gezin hulp van een instantie die Cissy en John begeleidde in het omgaan met Selwyn. Er werd gedacht dat Selwyn last zou hebben van het syndroom van Asperger omdat hij afwijkingen zou kunnen hebben op het autistisch spectrum. Met de hulpverlener heb ik persoonlijk ook een gesprek gehad. Toen ik die hulpverlener later opbelde om te vragen hoe het zat met het Asperger syndroom, werd mij meegedeeld dat dat helemaal niet was aangetoond. Wat wel was aangetoond was dat Selwyn zware hechtingsproblemen had. Is dat gek als je als kind geboren wordt bij twee mensen die compleet geen contact met hun eigen lichaam hebben en geen kant op konden met hun gevoelens en emoties. Als Selwyn ook nog eens niet naar huis gaat vanaf het vakantie adres heeft dat ook een enorme impact. Daar houdt het voor Selwyn echter niet mee op. Hij verhuisde van ons adres sindsdien 8 keer. Selwyn is nu tien jaar oud en woont al op zijn tiende adres. Van zijn ouderlijk huis ging hij naar zijn opa en oma, vandaar naar de woning van Cissy’s broer, vandaar naar een kleine woongroep in Den Haag, vandaar naar een ecodorp in Delfgauw, vandaar naar een koopwoning in Geesteren die gehuurd werd maar omdat hij daar niet kon blijven wonen verhuisde hij met het gezin naar een heel klein vakantiehuisje om vervolgens te verhuizen naar een iets groter vakantiehuisje in Wezep. En uiteindelijk verhuisde hij naar het huidige adres.
Selwyn zit inmiddels op zijn vierde school. Hij begon op de Freinetschool in Delft, daarna naar de vrije school, ook in Delft, daarna naar een openbare school in Geesteren en nu zit hij op de Daltonschool in Wezep. En nog steeds geloven Cissy en John dat het goed met Selwyn gaat. Ik heb Selwyn één keer bij mij thuis kunnen hebben. Toen hij er was was het mooi weer en ik wilde met hem naar buiten. Hij begon te huilen. Hij wilde spelen met iets maar toen ik aangaf liever met hem naar buiten te gaan, naar het Zuiderpark of zo, begon hij te huilen. En hij hield ook niet meer op. Het was mij wel duidelijk hoe de vork in de steel zat, het is allemaal onverwerkte gebeurtenissen die zijn hele korte leven bepalen. Hij heeft totaal geen basis. Gek hè, als je nergens een vast adres hebt gehad en elke keer weer opnieuw vriendjes moet maken als je weer eens verhuist. De hele middag dat hij bij mij thuis was heeft hij alleen maar gehuild en geslapen. In het gezin waar hij nu mee te maken heeft wordt daar helemaal geen aandacht aan besteed. Zijn moeder stuurde mij een brief dat ze opgebrand was omdat Selwyn zoveel aandacht vroeg. Zij kan het blijkbaar niet aan maar gaat ook niet met Selwyn naar een kindertherapeut die Selwyn misschien zou kunnen helpen om te leren spanningen te verwerken. Cissy en John zijn er blijkbaar van overtuigd dat Selwyn hun kind is en dat het goed met hem gaat omdat ze niet teveel structuur inbrengen. Maar Selwyn leert daar duidelijk ook niet om zijn ervaringen te verwerken. Zoals ik Cissy en John ken denken ze dat ze alles beter weten dan wie dan ook. Maar zoals ik het zie, herken ik vanuit mijn eigen ervaringen dat zij geen contact hebben met de realiteit. Dat ze denken dat Selwyn hun zoon is geeft dat al aan. Het gaat dus helemaal niet lekker met Selwyn. Hij is niet autistisch maar heeft grote hechtingsproblemen. Hoe dat zo komt mag duidelijk worden door dit verhaal. Selwyn wordt niet gezien door zijn moeder en zijn stiefvader. En zij willen wel andere jongeren helpen. Dat ziet er voor mij heel erg verwrongen uit. En stel eens voor hoe het voor mij voelt dat hij door hen niet gezien wordt maar dat ik ook (nog?) niet voor hem kan zorgen.
